O programa de radio A Vivir que son dos días, de Cadena SER, incluíu o pasado sábado un coloquio sobre os bulos máis estendidos sobre a alimentación en xeral e os lácteos en particular, así como sobre o seu impacto na sociedade. Baixo a guía do doutor en Ciencia e Tecnoloxía dos Alimentos e investigador do CSIC, Miguel Herrero, xunto coa gandeira Ana Corredoira, o agricultor Marcos Garcés e o pescador Manolo Presas, os participantes analizaron ideas erróneas tan populares como que o leite é prexudicial para os adultos ou que o peixe de piscifactoría supera en calidade ao salvaxe.
Miguel Herrero foi contundente ao desmontar o mito sobre o leite: “É evidente que é un bulo que o leite sexa prexudicial para os adultos, este argumento é tan frouxo que se desmonta só”. O científico explicou que, aínda que non é obrigatorio consumir leite para levar unha dieta saudable, tampouco se pode afirmar que sexa prexudicial. Pola súa banda, Ana Corredoira destacou a necesidade de apoiar con rigor científico o consumo de leite e os seus beneficios: “O consumo de leite é beneficioso ao longo de toda a vida, non só pola súa achega de nutrientes, senón tamén por outros beneficios relacionados, por exemplo, coa lonxevidade”.
O coloquio tamén abordou outros temas clave, como o acordo entre a Unión Europea e Mercosur para a creación dunha gran zona de libre comercio. Aínda que os tertulianos recoñeceron que este pacto pode abrir novas oportunidades de mercado, advertiron que a competencia con produtos de menor custo e estándares máis baixos en seguridade alimentaria e sustentabilidade supón unha ameaza para os produtores europeos e, a longo prazo, para os consumidores: "É necesario lembrar que en Europa se producen os alimentos cos maiores estándares de seguridade alimentaria, benestar animal e sustentabilidade do planeta", afirmaron.
Na mesma liña, discutiron o impacto da desinformación e a polarización, que están ampliando a xa de por si grande fenda entre o mundo urbano e rural. Segundo os participantes, a falta de formación dos consumidores alimenta a dependencia das mensaxes das grandes distribuidoras, que a miúdo priorizan os seus intereses comerciais sobre a verdade. Como conclusión, sinalaron que a solución pasa por unha maior educación alimentaria e por un consumo crítico baseado en evidencias científicas.
